μαθηματάριο(ν)

το

(βυζ. μουσ.)

1. το τμήμα τής εκκλησιαστικής μουσικής σειράς που περιλαμβάνει έντεχνα αργά μελωδήματα με παραχορδές, αναγραμματισμούς και στο τέλος κράτημα

2. το βιβλίο που περιέχει αυτά τα μελωδήματα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μάθημα. Η λ. μαρτυρείται από το 1850 στους Ιω. Λαμπαδάριο και Στ. Δομέστικο].